Nieuwe Pot

Nadat ons huis meer dan een jaar te koop heeft gestaan en nadat we het dan uiteindelijk hadden verkocht, en we nog dik 4 maanden moesten wachten voordat we de sleutel van ons nieuwe huis kregen zou een mooie openingszin van dit bericht kunnen zijn: Eindelijk wonen we dan in het nieuwe huis! Maar dat gevoel is toch iets anders en zou ik willen zeggen: We wonen AL in ons nieuwe huis!
Het is allemaal zo vreselijk snel gegaan. Vanaf het moment dat het oude huis verkocht werd stapten we in een sneltrein die onderweg als een boemeltje alle mogelijke stations aandeed. Hypotheek regelen, Veerle geboren, Veerle ziekenhuis, ondertussen inpakken, sleutel nieuwe huis, Twee dakramen, 110 vierkante meter spachtelputz, 60 liter latex, 150 meter plint, 45 vierkante meter laminaat, 60 verhuisdozen en de rest van de meubels, oude huis opleveren en dan zit je ineens in je nieuwe huis. Niet alleen duizelt het Patries en mij maar ook Ruben snapt er niet zoveel van. Maar hij doet zo zijn best! "Pappa?" "Ja" "Dakramen zijn mooi!". "Pappa?" "Kachel heel leuk!" Tot het moment dat we zijn nieuwe kledingkast aan het bouwen waren en hij zich lam schrok van een plank die achter hem op de grond viel. Moe en huilend vroeg hij: "Pappa, gaan we nu naar huis?".
Met een brok in mijn keel besefte ook ik ineens dat wat wij "thuis" noemden er niet meer is en dat we Ruben met wortel en al uit onze vertrouwde pot hebben getrokken. Samen moeten we nu wennen aan onze nieuwe, grotere pot. Maar we zijn er zeker van dat we er goed zullen wortelen en dat we er, net als planten die in een grotere pot worden gezet, in zullen groeien!